Adierazle honek erakusten du osasunarekiko gogobetetzea dela ongizatearen edo zoriontasunaren korrelatu indartsuenetako bat.

Zenbat eta hobea izan osasun fisikoa, orduan eta ongizate handiagoa, eskura dauden azterlan guztien meta-analisi edo integrazioaren arabera. Gainera, ongizateak osasun fisikoarekin duen lotura handiagoa da osasunaren pertzepzio subjektiboarekin, datu medikoekin ebaluatutako osasun “objektiboarekin” baino.

Adierazle honen bidez, etorkizuneko ziurtasunak eta zaurgarritasunaren pertzepzioak egungoa bezalako inguruneetan, hau da, aldakorretan, duten garrantzia hauteman gura da.

Ingurunea ulergarria, aurreikusteko modukoa eta nahiko kontrolagarria dela jakiteak ongizatea indartzen du. Aitzitik, ingurune zalantzagarri bat, non ez dagoen argi zer gerta daitekeen eta ez dagoen ziurtasunik beharrezkoak diren baliabideak mantenduko direla, mehatxagarria da ongizaterako. Mundua aurreikusteko modukoa, ulergarria eta logikoa ─eta, beraz, kontrolagarria─ delako ustea, ingurune sozialarekiko harremanak ingurunea maneiatzea eta menderatzea errazten duela hautematea, ongizaterako dimentsio garrantzitsua da.

Inguruneak garatzeko aukerak ematen edo errazten dituelako pertzepzioak, eta pertsonak ireki, hazi eta beren ahalmenak eguneratzen dituztelako usteak ongizatearen alderdi oso garrantzitsua dira.

Ildo horretan, adierazle honek hazkunde-aukeren pertzepzioa neurtzea proposatzen du, bai maila orokorragoan “zu ingurunearekin” (makro), bai pertsona barruan, “zu zeure buruarekin” (mikro).

Gero eta zaharragoa den gizarte batean, hirugarren eta laugarren adinekoen bizitasuna eta jarduera kontuan izatea funtsezkoa da herrialdeen ongizate eta ekonomiarako.

Adierazle honen helburua bizimodu osasungarriaren itxaropena, bizitzaren zentzu edo helburua, produktibitatea, zahartzaroko bizi-kalitatea edo gizartean parte-hartzea neurtzea da.

Adierazle honek eremu mikro sozial edo hurbilekoan eta makro sozialean (orokorrean) hautematen diren integrazio- eta gizarte-babes mailak jasotzen ditu.

Mikro mailan, gizarte-babesarekiko gogobetetzea da ongizatean eragin handiena duen aldagaia, eta gutxienez lagun min bat izateak funtsezko eragina duela ongizatean. Makro mailan, hurbilekoena baino zabalagoa den zirkuluko gizarte-harremanen kalitatea –kapital sozial gisa kalifikatzen dena– gizarte-funtzionamendu onaren funtsezko osagaia da. Hiru elementu hartzen ditu barnean: elkartruke sozialaren elkarrekikotasuna (zirkulu zabalago hori osatzen dutenen aldetik lagundua eta estimatua sentitzea, eta zuk beraiei laguntzea eta babestea); konfiantza soziala (beste pertsonengandik inpartzialtasuna espero izatea eta haiengan konfiantza izatea; baita erakundeekiko konfiantza ere); tokiko kide izatearen sentimendua eta gizarte-harremanen maiztasuna.

Borondatezko laguntza desinteresatua ongizate-iturri bat delako ideia berreskuratzen du indize honek.

Boluntariotzaren, dohaintzen eta ongizatearen arteko loturak edo korrelazioak erakusten dituzten ikerketa ugariz gain, ikerketa esperimentalek iradokitzen dute jendea zoriontsu dela familiari, lagunei, komunitateko kideei, ezkontideei eta arrotzak direnei ere baldintza jakin batzuetan laguntzeagatik. Ikerketek iradokitzen dute, gainera, ontasun-ekintzak egiteak egilearen ongizatea hobetzen duela.

Indize honek naturarekiko lotura jasotzen du ongizate-iturri gisa, baita naturarekiko babes- eta esker onezko harremana ere.

Ongizate pertsonalak ondorengoenganako traszendentzia- edo sortzailetasun-dimentsioa ere badu, eta horrek zerikusia du gure maiteekin, seme-alabekin eta bilobekin. Sakrifizio jakin batzuk onartzea, beraiek bizitza hobea izan dezaten, erabakigarria da gure zorionerako. Zentzu horretan, lurrarekiko adeitasunak lotura du etorkizuneko belaunaldien ongizatearekin, hau da, egoki bizi ahal izateko moduko planeta bat uztea ziurtatuz. Naturarekiko lotura gizabanakoak natura-munduarekin duen harremanaren zentzu subjektiboarekin erlazionatzen da. Naturarekin lotura handiagoa duten pertsonek ongizate hedoniko (bizitzarekiko gogobetetzea eta zoriontasuna) eta ongizate psikologiko (autoestimua, autonomia, ingurunearen kontrola eta hazkunde pertsonala, besteak beste) handiagoak izan ohi dituzte.

Hezkuntza-mailak berdintzaile sozial gisa jokatzen du, eta funtsezkoa da norberaren errealizaziorako, gizabanako bakoitzaren zoriontasunari laguntzeaz gain.

Goi-mailako hezkuntza dutenek maila handiagoak izaten dituzte interes politiko, gizarte-konfiantza eta bizimodu osasungarriari dagokionez, eta maila txikiagoak zinismo politiko eta etorkinen aurkako jarrerei dagokienez. Hezkuntza-maila handiagoak pentsamenduaren garapena hobetu dezake, ezagutza sakondu, jarrerak aldatu eta trebetasun bereziak, lan-munduan arrakasta izateko garrantzitsuak omen diren horiek, garatzen ditu.

Indize honen bidez, aldaketarekiko egokitzapena eta Interneten eta sare sozialen erabileraren areagotzea neurtu gura dira.

Informazioaren eta Komunikazioaren Teknologiak (IKT) gero eta gehiago erabiltzen dituzte zerbitzu-emaileek, baita administrazio publikoek ere, baliabideak arrazionalizatzeko. Horiek ez ezagutzeak aukerak eta ezagutza galtzea dakar. Biztanleriaren zati handi batek (adinagatik edo gizarte-egoeragatik) IKTak ez ezagutzeak frustrazioa eragin dezake eta biztanle askoren zorionari eragin diezaioke. Eten digitala adinagatik ager daiteke (adinduak administrazioan, bankan eta abarretan zerbitzu birtualak eskuratzeko gaitasun-mugak dituztelako) edo klase sozialagatik (konexio-mugak, tresna elektronikorik eza, … Covid-19 pandemian hezkuntza birtualaren inguruan ikusi zen bezala).